เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งโรคที่เราได้ยินกันมานานนม แต่ถ้าให้อธิบายเกี่ยวกับ “โรคไข้กาฬหลังแอ่น”เชื่อว่าหลายคนตอบไม่ได้ รู้แค่ว่าเป็นอีกโรคอันตราย ผู้ป่วยสามารถเสียชีวิตอย่างเฉียบพลันได้ แถมยังติดเชื้อได้ง่ายซะด้วย ว่าแล้วก็ไปทดสอบกันดีกว่าว่าคุณเข้าใจโรคนี้ดีพอหรือยัง
“โรคไข้กาฬหลังแอ่น” (Meningococcemia) เกิดจากเชื้อแบคทีเรียที่มีชื่อว่าไนซีเรีย มินิงไจติดีส (Neisseria meningitides) ชื่อโรคไข้กาฬ มีที่มาจากความรุนแรงของโรค ซึ่งทำให้ผู้ป่วยถึงแก่กรรมได้ในเวลาอันสั้น ส่วนชื่อหลังแอ่น มีที่มาจากลักษณะของผู้ป่วยโรคนี้อาจมีการชักเกร็งหลังแข็งแอ่น ไม่เกี่ยวข้องกับนกนางแอ่นแต่อย่างใด
ผู้ป่วยมักจะมีไข้มาก่อนประมาณ 2-3 วัน มีผื่นขึ้น ลักษณะเป็นจ้ำเลือดเหมือนฟกช้ำ ผื่นอาจมีรูปร่างคล้ายดาวกระจาย มักเป็นบริเวณลำตัวส่วนล่าง, ขา, เท้า และบริเวณที่มีแรงกดบ่อยๆ เช่น ขอบกางเกง, ขอบถุงเท้า อาจเป็นที่เยื่อบุตาหรือมือได้ หากมีเยื่อหุ้มสมองอักเสบจะมีอาการ ปวดศีรษะรุนแรง, อาเจียน, คอแข็ง อาจซึมลง ไม่ค่อยรู้สึกตัว หรือสับสนได้
ในรายที่รุนแรง เช่น ในกรณีการติดเชื้อในกระแสเลือด มีภาวะแทรกซ้อน ได้แก่ การไหลเวียนเลือดล้มเหลว ความดันเลือดต่ำ ปลายนิ้วมือนิ้วเท้าเขียวหรือดำคล้ำ ไตวาย น้ำท่วมปอด ร่วมด้วย มักเสียชีวิตอย่างรวดเร็ว ส่วนในรายที่มีเยื่อหุ้มสมองอักเสบโดยไม่มีการติดเชื้อในเลือด อัตราตายต่ำกว่ามาก การรักษาที่ถูกต้องอย่างทันท่วงทีมีส่วนช่วยลดอัตราการตายลงได้ส่วนหนึ่ง
โรคไข้กาฬหลังแอ่นเป็นได้กับคนทุกกลุ่มอายุ มักพบในเด็กมากกว่าผู้ใหญ่ โดยเฉพาะเด็กที่อายุต่ำกว่า 5 ปี ซึ่งมักเป็นกลุ่มที่สุขอนามัยไม่ดี ร่างกายอ่อนแอ มีภูมิต้านโรคน้อย โรคนี้ติดต่อกันยาก ยกเว้นคนใกล้ชิด รักษาหายได้มียาฆ่าเชื้อ ซึ่งเป็นยาปฏิชีวนะที่มีใช้ในโรงพยาบาลทั่วประเทศ
ในการป้องกันโรค ประชาชนต้องพักผ่อนออกกำลังกายเพื่อให้ร่างกายแข็งแรงและควรหมั่นล้างมือด้วยน้ำและสบู่บ่อยๆ ผู้ที่มีอาการไอต้องคาดหน้ากากอนามัย หากประชาชนที่สงสัยอาจสัมผัสกับผู้เสียชีวิต มีอาการป่วย มีไข้สูง ปวดศีรษะ อาเจียน มีรอยผื่นเลือดออกใต้ผิวหนัง ควรรีบไปพบแพทย์
