ทราบหรือไม่คะว่า ความสามารถในการจดจำของลูกนั้นเริ่มตั้งแต่อยู่ในท้องแม่แล้ว และมีการพัฒนามาตามลำดับเมื่อลูกเจริญเติบโตขึ้น  โดยได้มีการศึกษาผู้หญิงตั้งครรภ์ในช่วง 6 สัปดาห์ก่อนคลอด   ให้อ่านหนังสือเรื่องเดิมโดยอ่านออกเสียงถึง 67 ครั้ง พบว่าหลังคลอดได้ 3 วัน ช่วงที่ทารกน้อยได้ฟังหนังสือเรื่องเดิมทารกจะดูดนมแรงขึ้นอย่างชัดเจน  เมื่อเทียบกับทารกที่ไม่ได้ฟัง   แต่ทำไมเราจึงจำเรื่องราวในวัยทารกไม่ได้กันนะ??

ความทรงจำในวัยเบบี๋… อยู่ที่ไหน??

เจ้าของทฤษฎีจิตวิเคราะห์ ซิกมันด์ ฟรอยด์ เชื่อว่า การที่เราไม่สามารถจำเหตุการณ์ในวัยเด็กได้ เนื่องจากว่าความทรงจำในช่วงแรกๆ ของเรานั้นโดนกดเอาไว้หรือไม่ก็ถูกแทนที่ด้วยความจำที่มากมายและซับซ้อนกว่าในช่วงเวลาต่อมา และความทรงจำที่ถูกกดไว้นั้นก็ได้แสดงออกเป็นลักษณะตัวตนของเราเมื่อโตขึ้น

แต่มีการศึกษาเกี่ยวกับสมองที่พบว่าการที่เราไม่สามารถจดจำเรื่องราวในวัยทารกได้เนื่องจากสมองที่เกี่ยวกับความทรงจำระยะยาวนั้นยังพัฒนาได้ไม่เต็มที่  แต่ทารกก็สามารถเรียนรู้และจดจำในช่วงเวลาสั้นๆ ได้

การที่เราเรียนรู้และพัฒนาทักษะบางอย่างในช่วงวัยทารกไม่ว่าจะเป็นการนั่ง ยืน เดิน หรือส่งเสียงเพื่อการสื่อสารนั้น ต้องอาศัยความจำทั้งสิ้น นั่นคือจำว่าเดินอย่างไรหรือส่งเสียงอย่างไร ซึ่งเป็นเสมือนฐานที่ทำให้เราเติบโตและมีพัฒนาการต่อๆมาค่ะ

คุณพ่อคุณแม่จึงควรพูดคุยกับลูกตั้งแต่อยู่ในท้องนะคะ เมื่อลูกลืมตาดูโลกก็จะมีความพร้อมในการะเรียนรู้ทุกสิ่งที่สำคัญการพูดคุยโอบกอดจะทำให้ลูกรู้สึกได้ถึงความมั่นคงในใจ ทำให้สมองของลูกเติบโตและพัฒนาค่ะ และเมื่อลูกเกิดความผูกพัน มีความเชื่อใจไว้วางใจคุณแล้ว การฝึกพัฒนาการในด้านต่างๆ จะเป็นเรื่องที่ไม่ยากเลยค่ะ