การตี อาจเป็นวิธีการสอนเพื่อที่จะบอกว่าลูกทำผิด ทำให้ลูกหลาบจำ และไม่ทำผิดซ้ำอีก แต่ก็ทำให้เจ็บทั้งตัวคุณพ่อคุณแม่ และลูกเลยนะคะ เพราะนอกจะทิ้งรอยแผลไว้บนร่างกายแล้ว ยังทิ้งแผลในใจที่ส่งผลเสียต่อลูกได้ ดังต่อไปนี้ค่ะ
- ทำให้ลูกไม่กล้าแสดงอารมณ์ที่แท้จริงของตัวเองออกมา เช่น อารมณ์โกรธ เสียใจ เพราะกลัวว่าหากแสดงอารมณ์ที่แท้จริงของตัวเองออกไปก็กลัวว่าคุณพ่อคุณแม่อาจจะโกรธ และถูกลงโทษ
- ทำให้ลูกเก็บกด เมื่อเวลาเป็นทุกข์ หรือเกิดปัญหาไม่กล้าที่จะปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ เพราะกลัวการถูกลงโทษ จึงไม่กล้าพูดปรึกษาใคร
- ทำให้ลูกไม่อยากพูดกับใคร เพราะรู้สึกว่า พูดคุยกับใครไม่ได้ ทำให้ลูกเงียบขรึมลง
- ทำให้ลูกขาดความมั่นใจในตัวเอง ไม่กล้าที่จะทำอะไร จนขาดความมั่นใจที่จะลงมือทำเพราะคิดแต่ว่าสิ่งที่จะทำอาจจะผิดอีกก็ได้
- ทำร้ายจิตใจลูกโดยไม่รู้ตัว ในความคิดของลูก คนที่คอยดูแล และอยู่ใกล้ชิดกับเขาอย่างคุณพ่อคุณแม่ จะต้องคอยปกป้องดูแลเขา แต่ในทางกลับกัน คนนั้นกลับทำร้ายร่างกาย (ลงโทษด้วยการตี) และจิตใจลูก (จากอารมณ์ที่ทั้งโกรธทั้งรักของคุณพ่อคุณแม่ที่ผสมลงไปพร้อมๆ กันในขณะตีลูก)
- ทำให้ความก้าวร้าวที่ติดค้างอยู่ในใจลูก ด้วยอารมณ์โกรธ เสียใจ ที่ลูกไม่สามารถแสดงออกมาให้คุณพ่อคุณแม่เห็นได้ ลูกอาจเลือกที่จะแสดงความก้าวร้าวกับคนอื่น
- ทำให้ลูกกลัวการถูกทำร้าย สำหรับผู้ใหญ่อาจจะมองว่า การตีก็เพื่อสอน แต่สำหรับเด็กแล้ว การตี ทำให้เกิดความกลัว และรู้สึกว่า กำลังถูกทำร้ายร่างกายทำให้รู้สึกเจ็บ
แท้จริงแล้วแก่นแท้ของการตี คือ การสอน เมื่อลูกทำผิด ลองใช้คำสอน ใช้ความเข้าใจ และใช้เหตุผลในการสอนลูกก่อนดีกว่าไหมคะ
