“ว่าหัวใจมันไม่เคยโดนกรีดเป็นแผล แต่ฉันอยากให้เธอรู้สิ่งเดียวที่ฉันแคร์คือหัวใจฉัน เพราะมันต้องทนอยู่เพื่อสู้ความจริงให้ไหว”
เฮียเชื่อว่าทุกคนต้องเคยมีความทุกข์ บางคนทุกข์น้อย บางคนทุกข์มาก ขึ้นอยู่กับว่าคนคนนั้นมีหลักคิดในการจัดการความรู้สึกนี้อย่างไร? หนังสือ ชีวิต การงานและการสร้างความสุข โดยอาจารย์วศิน อินทสระ สำนักพิมพ์ธรรมดา ได้ให้หลักคิดเพื่อลดทุกข์ สร้างความสงบใจไว้แบบนี้ครับ
มีสติสำรวมตนอยู่เสมอ
จะช่วยป้องกันความผิดพลาด เพราะคนเราเมื่อระลึกถึงความผิดพลาดจะเกิดความทุกข์ ความกังวล ฉะนั้นการมีสติจึงช่วยป้องกันความผิดพลาดซึ่งเป็นเหตุของความทุกข์ และยังช่วยให้ตัวเองไม่ไปก้าวร้าวผู้อื่น ไม่ก่อความเดือดร้อนแก่ผู้อื่นด้วย
ไม่กังวลต่อเสียงวิจารณ์ของผู้อื่น
จงยิ้มรับเสียงวิจารณ์ของทุกคน เราจะมองเห็นอย่างแจ่มแจ้งว่า ความสงบสุขทางใจของเรามีค่าแก่ชีวิตมากกว่าที่จะไปกังวลกับเสียงวิจารณ์นั้นๆ
ลองคิดว่า “เราไม่ต้องการอะไร”
เป็นการบอกตัวเองว่า ให้หยุดความต้องการทั้งหลาย แต่จงลงมือทำหรือเรียกว่า “สันโดษในผล แต่ไม่สันโดษในเหตุ” คือต้องทำเหตุไว้มากๆ โดยไม่หวังผลที่ตามมา ซึ่งจะทำให้เกิดความสงบใจ ไม่เป็นทุกข์ เพราะไม่นำใจไปผูกไว้กับผลที่จะเกิดหรือไม่เกิดขึ้นก็ตาม
นึกอยู่เสมอว่า “เราไม่ต้องการเกียรติยศ ชื่อเสียง”
ต้องย้ำกับตัวเองเสมอว่า เราไม่ต้องการเกียรติยศละชื่อเสียง ไม่ใช่แกล้งหลอกตัวเอง ต่ให้อบรมใจจนใจรู่สึกอย่างนั้นจริงๆ จะยั่วยุให้ต้องการก็ไม่ต้องการอีกแล้ว เพราะใจได้รับรสของความสงบแล้วนั่นเอง
ฝึกใจได้ดังนี้ ความทุกข์จะเบาบางลงมากทีเดียว แล้วเมื่อไหร่ที่สุขภาพจิตดี ใจที่สัมพันธ์กับร่ายกาย แน่นอนว่าสิ่งที่ตามมาคือ สุขภาพที่ดีนั่นเอง สู้ๆ นะครับทุกคน เป็นกำลังใจให้ครับ