โรคกลัวการเข้าสังคม (Social Anxiety Disorder) ซึ่งบางครั้งเรียกว่า ความหวาดกลัวทางสังคม (Social Phobia) เป็นโรคกลัวการเข้าสังคมที่ทำให้เกิดความกลัวมากในการเข้าสังคม คนที่เป็นโรคนี้มักมีปัญหาในการพูดคุยและการพบปะผู้คนใหม่ๆ หรือการเข้าร่วมงานทางสังคม พวกเขากลัวที่จะถูกตัดสินหรือกลั่นกรองโดยผู้อื่น พวกเขาอาจเข้าใจว่าความกลัวของพวกเขาไม่มีเหตุผลหรือหาเหตุผลไม่ได้ ทั้งยังรู้สึกไร้อำนาจที่จะเอาชนะอีกด้วย
เราเป็นโรคกลัวการเข้าสังคม หรือแค่ขี้อาย?
โรคกลัวการเข้าสังคมแตกต่างจากความอายนะครับ ความอายมักเกิดขึ้นในระยะสั้นและไม่รบกวนชีวิต แต่โรคกลัวการเข้าสังคมเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเรื่อยๆ และสร้างความเดือดร้อน อาจส่งผลต่อความสามารถ ดังต่อไปนี้ได้:
- การทำงาน
- เวลาไปโรงเรียน
- พัฒนาความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับคนอื่นที่ไม่ใช่คนในครอบครัว
โดย Anxiety and Depression Association of America (ADAA) องค์กรไม่แสวงหาผลกำไรของสหรัฐฯ ที่ศึกษาและรักความวิตกกังวลในเด็กและผู้ใหญ่ บอกว่า คนอเมริกันประมาณ 15 ล้านคน เป็นโรคนี้และอาการของโรคนี้อาจเริ่มต้นเมื่ออายุได้ 13 ปี! ดังนั้น โรคนี้จึงพบได้ทั้งในเด็กและผู้ใหญ่นั่นเอง
อาการของโรคกลัวการเข้าสังคม
ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมอาจทำให้เกิดอาการทางกายภาพต่อไปนี้
- หน้าแดง
- รู้สึกเกลียดชัง
- เหงื่อออกมากเกินไป
- สั่น
- พูดยาก
- เวียนศีรษะ
- อัตราการเต้นของหัวใจอย่างรวดเร็ว
และมีอาการทางจิตที่อาจรวมถึงอาการดังต่อไปนี้ด้วย
- กังวลอย่างมากเกี่ยวกับสถานการณ์ทางสังคม
- กังวลเป็นเวลาหลายวันหรือหลายสัปดาห์ก่อนเกิดเหตุการณ์ (เช่น รู้ว่าจะมีประชุม ก็จะประหม่าก่อนไปหลายวัน)
- หลีกเลี่ยงสถานการณ์ทางสังคม
- กังวลเกี่ยวกับการอาการอายของตัวเองในสถานการณ์ต่างๆ
- กังวลว่าคนอื่นจะสังเกตเห็นว่าตัวเครียดหรือกำลังประสาทอยู่
- ต้องดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพื่อเผชิญกับสถานการณ์ทางสังคม
- ขาดโรงเรียนหรือทำงานเพราะความวิตกกังวล
บางครั้งก็รู้สึกวิตกกังวลเป็นปกติ อย่างไรก็ตามเมื่อเพื่อนๆ มีความหวาดกลัวทางสังคม เพื่อนๆ มักกลัวที่จะได้รับการตัดสินจากผู้อื่นหรือรู้สึกอับอายขายหน้าเมื่อต้องถูกวิจารณ์ ทั้งอาจหลีกเลี่ยงสถานการณ์ทางสังคม ซึ่งหมายรวมถึง
- การตอบคำถาม
- การไปสัมภาษณ์งาน
- ไปช้อปปิ้ง
- ใช้ห้องน้ำสาธารณะ
- คุยโทรศัพท์
- อายที่ต้องกินในที่สาธารณะ
อาการของความวิตกกังวลทางสังคมอาจไม่เกิดขึ้นในทุกสถานการณ์ เราสามารถมีความวิตกกังวลจำกัด หรือเลือกได้ ตัวอย่างเช่นอาการอาจเกิดขึ้นได้เฉพาะเมื่อเรารับประทานอาหารต่อหน้าผู้คนหรือพูดคุยกับคนแปลกหน้า อาการจะรุนแรงมากขึ้นหากเป็นมากขึ้นด้วยเหมือนกัน
สาเหตุของโรคกลัวการเข้าสังคม
สาเหตุที่แท้จริงของความหวาดกลัวทางสังคมนั้นยังไม่มีข้อสรุปที่แน่ชัด อย่างไรก็ตามการวิจัยในปัจจุบันสนับสนุนแนวคิดที่ว่าเกิดจากการรวมกันของปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมและพันธุกรรม ประสบการณ์เชิงลบอาจก่อให้เกิดความผิดปกติเช่นนี้:
- กลั่นแกล้ง
- ความขัดแย้งในครอบครัว
- การล่วงละเมิดทางเพศ
- ความผิดปกติทางกายภาพ เช่น ความไม่สมดุลของ Serotonin อาจส่งผลต่อสภาวะนี้ โดย Serotonin เป็นสารเคมีในสมองที่ช่วยควบคุมอารมณ์ (โครงสร้างในสมองที่ควบคุมการตอบสนองความกลัวและความรู้สึกหรือความคิดของความวิตกกังวล) อาจทำให้เกิดความผิดปกติเหล่านี้
การรักษาโรคกลัวการเข้าสังคม
มีหลายประเภทของการรักษาสำหรับโรคกลัวการเข้าสังคม ผลการรักษาแตกต่างกันไป บางคนจำเป็นต้องมีการรักษาเพียงประเภทเดียวเท่านั้น อย่างไรก็ตามคนอื่นอาจต้องการมากกว่าหนึ่ง แพทย์อาจแนะนำผู้ป่วยให้พบกับผู้ให้บริการสุขภาพจิตเพื่อรับการรักษา บางครั้งผู้ให้บริการเริ่มต้นอาจแนะนำยาเพื่อรักษาอาการ
ตัวเลือกการรักษาโรคกลัวการเข้าสังคมประกอบด้วย:
- การบำบัดพฤติกรรมทางปัญญา
- การรักษาด้วยการสัมผัส
- กลุ่มบำบัด
- หลีกเลี่ยงคาเฟอีน
- นอนหลับให้มากขึ้น
อย่างไรก็ดี หากเพื่อนๆ พบว่าตัวเองมีสัญญาณขออาการดังกล่าว ควรไปพบแพทย์เพื่อขอคำปรึกษาจะดีที่สุดนะครับ 🙂