เมื่อพูดถึงความดันโลหิต หลายคนมักพุ่งเป้าไปที่ “โรคความดันโลหิตสูง” เพราะนำไปสู่ภัยสุขภาพต่าง ๆ มากมาย ต่างจาก “โรคความดันโลหิตต่ำ” ซึ่งคนทั่วไปมักไม่รู้เท่าทัน เนื่องจากคิดว่าเป็นโรคที่ไม่มีอาการรุนแรง เอาเป็นว่าอย่าเพิ่งชะล่าใจไปค่ะ เรามาทำความรู้จักภาวะนี้กันดีกว่า จะได้ป้องกันความเสี่ยงก่อนเกิดโรค!!
“ความดันโลหิตต่ำ”
เป็นภาวะที่ความดันโลหิตของผู้ใหญ่ที่ต่ำกว่า 90/60 มิลลิเมตรปรอท (mmhg) และความดันโลหิตของผู้สูงอายุที่ต่ำกว่า 100/70 มิลลิเมตรปรอท (mmhg) พบได้ในทุกอายุ ตั้งแต่เด็กอ่อนไปจนถึงผู้สูงอายุ รวมถึงพบได้ในทุกเพศ โดยอาการที่พบบ่อยเมื่อความดันโลหิตต่ำ เช่น หน้ามืด อ่อนเพลียคลื่นไส้ ปวดศีรษะ มือเท้าเย็นเหงื่อออกมากชีพจรเบาหรือเต้นเร็วหายใจเร็ว กระหายน้ำ ปัสสาวะน้อย บางรายอาจอาเจียนเจ็บหน้าอกมีผื่นแดงขึ้นตามตัว ตัวบวม ในรายที่รุนแรงอาจชักหรือหมดสติได้
ภาวะความดันโลหิตต่ำเกิดได้จากหลายสาเหตุ ได้แก่…
1. ปริมาณน้ำ ของเหลว หรือเลือด
ในการไหลเวียนเลือดลดลง จึงมีเลือดกลับเข้าสู่หัวใจน้อยลง หัวใจจึงเต้นบีบตัวลดลง ทำให้ความดันโลหิตลดลง เช่น ภาวะขาดน้ำ ขาดเกลือแร่ เลือดออกรุนแรง ร่างกายเสียน้ำจากท้องเสียรุนแรง การเปลี่ยนท่าทางจากการนอนมาเป็นการนั่งหรือยืนในทันที นั่งหรือยืนนาน ๆ
2. ภาวะโลหิตจาง
ทำให้ความเข้มข้นของเลือดลดลงจากปริมาณเม็ดเลือดแดงลดลง ส่งผลให้ปริมาตรในภาพรวมของเลือดลง จึงส่งผลให้ความดันโลหิตลดต่ำลง
3. การใช้ยาหรือการเจ็บป่วยของร่างกาย
เช่น ต่อมไทรอยด์ทำงานน้อยกว่าปกติ โรคมะเร็ง โรคตับอักเสบ วัณโรค โรคหัวใจรูมาติก ขาดสารอาหารเรื้อรัง ยาลดความดันโลหิต ยากกล่อมประสาท ยาต้านโรคซึมเศร้า
ผู้ที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคความดันโลหิตต่ำ ได้แก่ผู้สูงอายุ สาเหตุจากการดื่มน้ำน้อย และไม่ค่อยเคลื่อนไหวร่างกาย, ผู้มีโรคเรื้อรัง เช่น โรคเบาหวาน โรคหัวใจ โรคของต่อมไทรอยด์และภาวะซีด, กินยาบางชนิดโดยเฉพาะ ยาขับน้ำยาขับปัสสาวะ ยาโรคความดันโลหิตสูง และยาโรคเบาหวาน, มีภาวะขาดน้ำ จากสาเหตุต่างๆ เช่น ท้องเสีย หรือ อาเจียน รุนแรง หรือภาวะลมแดด
เพื่อป้องกันอาการความดันโลหิตต่ำควรดื่มน้ำให้เพียงพอ ระมัดระวังในการเปลี่ยนท่าทางโดยเฉพาะเมื่อต้องลุกขึ้นยืน หมั่นเคลื่อนไหวร่างกาย หลีกเลี่ยงการอยู่ในท่าเดิมเป็นเวลานานๆ
