เมื่อไม่นานมานี้ มีข่าวเกี่ยวกับเด็กชายชาวมาเลเซียที่เสียชีวิตเพราะพลัดตกจากตึกโรงแรมใน จ.สงขลาประเทศไทย โดยสันนิษฐานสาเหตุการตกตึกว่าน่าจะเกิดจากการเดินละเมอออกมานอกระเบียงกลางดึกทั้งที่นอนอยู่กับผู้ปกครอง สร้างความเสียใจให้กับคุณพ่อคุณแม่เป็นอย่างมากเพราะไม่รู้เท่าทันอาการจึงไม่มีโอกาสได้ป้องกัน
ลูกเดินละเมอ (Sleepwalking in Children)
เป็นความผิดปกติของการหลับในกลุ่มอาการละเมอ (parasomnia) กล่าวคือ เด็กยังมีการรับรู้ทางอารมณ์และความรู้สึก แต่การรับรู้เหล่านี้จะอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าปกติเมื่อเทียบกับช่วงเวลาที่เด็กตื่นอยู่ ซึ่งเด็กยังสามารถทำกิจกรรมได้เป็นปกติเกือบเทียบเท่ากับขณะที่ตื่นอยู่
อาการเดินละเมอมีลักษณะอย่างไร?
การละเมอในเด็กแบ่งได้เป็น 2 แบบ คือ…
ละเมอฝันผวา (Night Terror)
ส่วนใหญ่จะเกิดในเด็กอายุ 4-7 ปี อาการสำคัญคือ ตกใจตื่นขึ้นอย่างฉับพลัน หวีดร้อง เด็กจดจำอะไรไม่ได้เลย อาการจะเกิดขึ้นในวันที่เด็กมีความเครียด แต่ไม่ใช่เพราะเด็กมีปัญหาทางอารมณ์
เดินละเมอ (sleepwalking)
มักเกิดกับเด็กโตไปจนถึงผู้ใหญ่ ผู้ที่เดินละเมอ (sleepwalker) เหล่านี้สามารถดำเนินกิจกรรมต่างๆได้ตามปกติราวกับตื่นอยู่เต็มที่ ซึ่งขณะนั้นเหมือนคนตื่นนอน มีการลืมตาเดินไปมาตามสถานที่ต่างๆ แต่เมื่อผู้ปกครองเรียกจะไม่มีการตอบสนองแต่อย่างใด เด็กจะไม่รับรู้ว่าตนเองทำอะไรอยู่ เมื่อตื่นขึ้นก็จะไม่สามารถจดจำเหตุการณ์ต่างๆได้
สาเหตุมาของการเดินละเมอ
การนอนละเมอในวัยเด็กคาดว่ามาจาก 2 สาเหตุ คือ
- สิ่งกระตุ้นจากภายนอก เช่น ความเครียดจากการเรียน ผลการเรียนทำให้ผิดหวังถูกผู้ปกครองต่อว่าเป็นประจำ โดนคุณครูตำหนิที่โรงเรียนและทำโทษ ถูกเพื่อนร่วมชั้นเรียนกลั่นแกล้งและล้อเลียน หรือแม้แต่หนัง ละคร หรือการ์ตูนที่ดูมีเนื้อหารุนแรง มีภาพประกอบที่น่ากลัว และทำให้ภาพต่างๆฝังเข้าไปในความทรงจำของลูก
- สิ่งกระตุ้นจากภายใน มักเกิดขึ้นเฉพาะกับเด็กบางคนที่ระบบประสาทยังเจริญเติบโตไม่เต็มที่ เช่น คลื่นไฟฟ้าในสมองของเด็กทำงานไม่สมบูรณ์ ติดขัด ไม่เป็นจังหวะ การถ่ายทอดลักษณะนิสัย ความคิดผ่านพันธุกรรม ร่างกายทำงานไม่เป็นปกติ อันเนื่องมาจากความเครียด พักผ่อนน้อย สภาพอากาศ นอนไม่ตรงเวลา
ถ้าการละเมอเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ไม่กี่วัน ก็มักจะหายไปได้เอง แต่ถ้าเด็กแสดงอาการบ่อยครั้งและถี่ขึ้นจนรบกวนชีวิตประจำวัน คุณพ่อคุณแม่ควรสังเกตลูกอย่างใกล้ชิดว่า อาการละเมอนั้นมีผลมาจากสาเหตุใดได้บ้าง และควรปรึกษาแพทย์เพื่อลดความเครียดและปรับพฤติกรรมที่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ละเมออย่างทันท่วงทีค่ะ