ในช่วงปี 2559 ถือเป็นปีที่ “โนโรไวรัส” มีการระบาดหนัก โดยเฉพาะในโรงเรียนต่าง ๆ พบผู้ป่วยเป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่เป็นในเด็กอนุบาล หรือ เด็กนักเรียนระดับประถม และมัธยม โดยไวรัสโนโรทำให้เกิดท้องเสียได้ทุกอายุ ทั้งยังมีความคงทนในสิ่งแวดล้อมมาก ว่าแต่ “โนโรไวรัส” คืออะไร เราไปทำความรู้จักกันค่ะ!

“โนโรไวรัส” (Norovirus)

ซึ่งมีชื่อเดิมว่า “นอร์วอร์ก” (Norwalk virus) ตามชื่อเมืองที่พบครั้งแรกในอเมริกา เป็นไวรัสในกลุ่มที่ก่อ “โรคหวัดลงกระเพาะ” ไวรัสนี้มีระยะฟักตัวสั้น 12 – 48 ชั่วโมง โรคหวัดลงกระเพาะนี้มักจะระบาดบ่อยในฤดูหนาว และติดต่อง่าย มีอาการรุนแรง ไวรัสมีเพียง 10 อนุภาคเท่านั้นก็ทำให้เกิดอาการของโรคได้

ผู้ติดเชื้อโนโรไวรัสจะมีอาการอาเจียน ไข้ไม่สูงมาก ปวดท้อง ท้องเสีย ปวดศีรษะ ปวดเนื้อปวดตัว อ่อนเพลีย อาการของโรคจะเป็นอยู่ไม่นานเพียง 1-3 วัน และอาการมักไม่หนัก สามารถหายได้เอง

แต่ผู้ป่วยจะมีความรู้สึกว่าไม่สบายเอามาก ๆ ในรายขาดน้ำต้องให้น้ำเกลือ หรือนอนโรงพยาบาล  สำหรับเด็ก ผู้สูงวัย ผู้ที่มีภูมิคุ้มกันอ่อนแอมักมีอาการมากกว่าหนุ่มสาว โรคสามารถแพร่ติดต่อกันจากคนหนึ่งไปยังอีกคนหนึ่งได้โดยง่ายดาย การติดเชื้ออาจติดโดยทางอาหาร เครื่องดื่ม ติดจากผู้ปรุงหรือบริการอาหาร ติดจากจาน ชาม ช้อน ผ้าเช็ดอุปกรณ์ ผู้ที่ติดเชื้อแล้วจะแพร่เชื้อต่อไปได้อีกประมาณสามวัน จะไม่เป็นพาหะโรคเรื้อรัง ทั้งนี้แม้จะเคยเป็นแล้วก็เป็นได้อีกเพราะไวรัสมีหลายสายพันธุ์

โนโรไวรัสมีความคงทนในสิ่งแวดล้อมมาก น้ำยาฆ่าเชื้อต่างๆ ที่ใช้อยู่ รวมทั้งแอลกอฮอล์ไม่สามารถที่จะฆ่าเชื้อได้ สารเคมีที่ใช้ในการฆ่าเชื้อได้จะอยู่ในจำพวกฟอร์มาลิน กลูตารอลดีไฮด์ และสารประกอบจำพวกคลอรีน เช่น โซเดียมไฮโปคลอไรด์ (2%) คลอรอกซ์ และ ไฮเตอร์ ซึ่งมีกลิ่นเหม็นมาก จึงใช้ยาก ในทางปฏิบัติจริง ๆ จะใช้หลักการทำความสะอาด ด้วยวิธีใช้น้ำและสบู่ล้างมือ ทำความสะอาดให้มากที่สุด โดยใช้น้ำชะล้าง เพื่อทำให้ไวรัสเจือจางไปให้มากที่สุด และทำความสะอาดเครื่องใช้ด้วยหลักการเดียวกัน

สิ่งที่ควรตระหนัก คือ ไวรัสไม่มีเปลือกหุ้ม ยาฆ่าเชื้อ จึงยากในการทำลาย รวมถึงไม่มีวัคซีนป้องกันโรค ทำได้เพียงดูแลสุขอนามัยให้ดี โดยพ่อแม่ควรปลูกฝังให้ลูกน้อยวัยซนล้างมือด้วยสบู่มาก ๆ และล้างให้นานค่ะ