ว่ากันว่า, เรื่องเล็กๆ มักส่งผลต่อเรื่องใหญ่เสมอ ร่างกายคนเรานี้มีความมหัศจรรย์ยิ่งนัก สามารถทำได้หลายอย่าง แปรสภาพได้หลายแบบ รับอะไรได้หลายสิ่ง และที่สำคัญ! เสี่ยงเป็นโรคมะเร็งผิวหนังได้อีกด้วย
“หยุดใช้นิ้ว จิ้ม…แล้วก้าวเท้า จ้ำ ออกมา!!!” คำพูดสั้นๆจากรุ่นพี่คนหนึ่ง ทำเอาผมสะดุ้งโหยง และอดคิดกับตัวเองไม่ได้ว่า เราทุกคนอยู่ในยุคของสังคมที่โลกออนไลน์และโลกแห่งความเป็นจริง…แทบจะทาบทับจนกลายเป็นใบเดียวกัน จึงทำให้หลายคนหลงคิดว่าเฟสบุ๊ค คือส่วนหนึ่งของชีวิตที่ขาดไม่ได้ แต่รู้หรือไม่?
“เนื้อหนัง-ใส่เลือด พิเศษ จาน!” วาจานี้คงเป็นที่คุ้นหูคุ้นปากกันดีสำหรับนักกินข้าวมันไก่ คงปฏิเสธไม่ได้ว่าข้าวมันไก่นั้นเป็นเมนูยอดฮิตที่อยู่คู่บ้านเรามาช้านาน เพราะความอร่อยเมื่อได้ลิ้มรสสัมผัสเนื้อไก่นุ่มๆ ข้าวมันหอมๆ น้ำซุปร้อนๆ และเลือดไก่กลมกล่อม จึงทำให้เมนูข้าวมันไก่นี้เอง แทรกซึมอยู่ในชีวิตประจำวัน
ยุคสังคมออนไลน์ที่สมาร์ทโฟนกลายเป็นอวัยวะที่ 33 ของร่ายกายอย่างขาดไม่ได้ จึงทำให้ใครหลายคนมักมีตาแบบหมีแพนด้า ชอบกด ชอบสัมผัส ชอบถูไถอุปกรณ์สื่อสารทุก 5 นาที เวลาใช้รถไฟฟ้าจะโก่งคอโดยไม่มีสาเหตุ เอาจริงเอาจังเป็นพิเศษกับเรื่องไร้สาระ และอาหารหลักส่วนใหญ่ คือ มาม่า และขนม