อาการกลัวสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นพิเศษ อย่างที่ในภาษาอังกฤษมักมี suffix ต่อท้ายว่า phobia มักจะแสดงให้เห็นอาการเมื่อเด็กเริ่มโตและรู้เรื่อง  เช่น กลัวความสูง  กลัวที่แคบ กลัวความมืด ฯลฯ

เด็กบางคนกลัวลิฟต์!!

คุณแม่อาจจะเริ่มสังเกตเห็นชัดเมื่อพาลูกไปห้างสรรพสินค้า  หรือตามโรงแรมต่างๆ  คุณแม่คงต้องหาสาเหตุแล้วล่ะค่ะว่าอะไรเป็นสาเหตุสำคัญ  ที่ทำให้ลูกไม่ชอบเวลาที่ต้องอยู่ในลิฟต์ กลัวลิฟต์ไม่เปิด กลัวลิฟต์ตก  แล้วแก้ปัญหาโดยการทำความเข้าใจกับลูกเสียใหม่แบบค่อยเป็นค่อยไปค่ะ

การพูดกับลูกที่อยู่ในวัยที่ช่างกลัวแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายและก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินความสามารถของคนเป็นแม่ค่ะ การพูดกับลูกเพื่อที่จะค่อยๆ ลบความกลัวออกไปจากใจลูก และขณะเดียวกันก็ต้องสร้างความมั่นใจให้กับลูกด้วยนั้น คุณแม่ควรที่จะมีคำพูดพร้อมคำปลอบประโลมที่ดี เพื่อไม่เป็นการเพิ่มความกลัวให้กับลูกเด็ดขาด

วิธีที่ดีที่สุดในการที่จะช่วยไม่ให้ลูกกลัวการขึ้นลิฟต์คือ คุณแม่จะต้องเป็นคนที่พาลูกขึ้นลิฟต์ไปพร้อมๆ กัน แล้วอธิบายถึงวิธีการใช้ลิฟต์ การเข้าลิฟต์ การออกจากลิฟต์  ซึ่งตัวคุณเองก็ควรจะมีสติและรู้วิธีการปฏิบัติตัวที่ถูกต้อง  หากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันค่ะ

วิธีปฏิบัติเมื่อเกิดเหตุการณ์ลิฟต์ตก!!

• ให้พยายามกดปุ่มให้ลิฟต์จอดและเปิดทุกชั้นที่มีอย่างเร็วที่สุด

• ให้จับที่จับให้แน่น (ส่วนใหญ่ลิฟต์ที่ได้มาตรฐาน ควรจะมีที่จับ)

• ให้พิงหลัง และศีรษะแนบกับผนังให้เป็นเส้นตรง

• ให้อยู่ในท่ายืน พร้อมกับงอเข่าด้วย

อย่างไรก็ตาม  หากลูกยังไม่พร้อมที่จะใช้ลิฟต์จริงๆ คุณแม่ก็ไม่ควรฝืนใจให้ลูกต้องหวาดกลัวจนเกินไปนะคะ  รอลูกพร้อมเมื่อไหร่ก็ค่อยฝึกแบบค่อยเป็นค่อยไป เริ่มจากหนึ่งชั้นเป็นสองชั้นสามชั้นไปเรื่อยๆ ให้เข้าเริ่มมั่นใจว่า  การขึ้นลิฟต์ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด