หลังจากทารกอายุได้ 6 เดือน น้ำนมแม่เพียงอย่างเดียว ไม่สามารถเติมเต็มความต้องการสารอาหารของทารกเพื่อใช้ในการเจริญเติบโตได้ จำต้องให้นมแม่ควบคู่กับอาหารเสริมอื่นๆ โดย “ไข่” ถือเป็นหนึ่งในเมนูที่นิยม เพราะอุดมด้วยสารอาหารที่มีประโยชน์ ขณะเดียวกันก็มีเด็กทารกจำนวนไม่น้อยที่…
แพ้ไข่
การแพ้อาหาร (Food allergy) มีผลต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์ ซึ่งเกิดเนื่องจากการตอบสนองของภูมิคุ้มกันที่เฉพาะเจาะจง และจะเกิดซ้ำได้เหมือนเดิมเมื่อรับประทานอาหารชนิดใดชนิดหนึ่ง โดยอาการแพ้อาหารที่เกิดขึ้นมีตั้งแต่น้อย ปานกลาง จนถึงรุนแรง ซึ่งอาการที่รุนแรงที่สุดอาจมีผลถึงขั้นเสียชีวิตได้
การแพ้อาหารสามารถเกิดขึ้นได้กับทารก ดังนั้นอาหารแต่ละชนิดที่จะเริ่มให้ครั้งแรกต้องให้ทีละน้อย 1-2 ช้อนเล็กก่อน ดูการยอมรับว่าแพ้หรือไม่ เช่น ไข่ ควรเริ่มให้ไข่แดงก่อนไข่ขาว โดยเริ่มเมื่ออายุ 7 เดือน ถ้าแพ้ไข่ขาวจะเกิดผื่นที่หน้าทั้ง 2 ข้างแก้ม ภายใน 1-2 สัปดาห์ เรียกว่า “ขี้กลากน้ำนม” จึงควรเริ่มให้ไข่ขาวเมื่ออายุ 1 ปี
การแพ้ไข่ เป็นการแพ้โปรตีนในไข่ขาว คือ อัลบูมิน โดยสารที่ทำให้เกิดอาการแพ้ คือ โอโวมิวคอยด์ เป็นโปรตีนตัวหนึ่ง ซึ่งทนความร้อนได้ดีมาก แม้ต้มไข่แล้วโปรตีนตัวนี้ก็ยังคงอยู่ เด็กอายุยังไม่ถึง 8 เดือน จึงไม่ควรให้กินไข่ขาว เพราะค่อนข้างเสี่ยง ถ้าสงสัยว่าแพ้ให้หลีกเลี่ยงไข่ขาวไว้ก่อน
สำหรับอาการเฉพาะที่ของเบบี๋ที่แพ้ไข่ขาวจะมีอาการปากบวมแดง คันในกระพุ้งปากหรือเยื่อบุอ่อนๆ ในปาก ส่วนเด็กที่แพ้ไข่อาการโดยรวมจะหายใจลำบาก แน่นหน้าอก ไอ มีเสมหะในลำคอ ปวดท้อง อาเจียน ท้องเสีย ความดันเลือดต่ำ เป็นลมพิษ ผื่นขึ้น ตาและร่างกายส่วนอื่นๆ บวม อาการแพ้ไข่อย่างรุนแรงเรียกว่า อนาไฟลาซิส ซึ่งถ้าไม่รีบรักษาอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต
วิธีทดสอบว่าเบบี๋แพ้ไข่หรือไม่
ลองให้ลูกกินไข่แดง และเริ่มให้ไข่ขาวเมื่ออายุครบหนึ่งปี ถ้าไม่มีอาการใดๆ เกิดขึ้นแสดงว่าลูกไม่แพ้ไข่ (ถ้ากินไข่ครั้งแรกแล้วเบบี๋ปากบวม ปากเจ่อ ถือเป็นสัญญาณเตือนแล้ว ถ้ายังฝืนให้กินเป็นครั้งที่ 2 อาจทำให้เกิดอาการแพ้รุนแรงได้) นอกจากนี้หากเบบี๋จำเป็นต้องฉีดวัคซีนแก้หวัดควรปรึกษาแพทย์ก่อนทุกครั้งเพราะวัคซีนนี้มักเพาะในไข่ไก่
ดังนั้น การให้อาหารทารกให้ถูกต้อง เพียงพอ และเหมาะสมตามวัย จึงเป็นเรื่องที่พ่อแม่ต้องใส่ใจ เพราะจะช่วยให้ทารกมีการเจริญเติบโตและมีพัฒนาการที่ดี รวมทั้งช่วยลดความเสี่ยงต่อการแพ้อาหารได้ค่ะ
