“โอมจงเงยขึ้นมา เงยขึ้นมา เงยขึ้นมา
เออเออเอิง เงยขึ้นมามองตาฉันสักหน่อย
โอว เพราะฉันเฝ้าคอย กลัวหลุดลอย พารานอย…”
ไม่รู้ว่าเพลงเก่าไปหรือเปล่านะครับ แต่พอคิดถึงเรื่องที่เฮียนำมาฝากกันงวันนี้เพลงนี้ก็ลอยเข้ามาในหัวเลยทีเดียว ในยุคที่มนุษย์ต่างก้มหน้าอยู่กับเครื่องมมือสื่อสารของตน ทักษะการสื่อสารพื้นฐานจึงอาจหละหลวมและเลือนรางไปโดยเฉพาะ “การฟัง” ที่หลายคนมักทำไม่ได้เพราะจดจ่ออยู่กับโทรศัพท์มือถือมากเกินไป
เฮียได้ข้อมูลดีๆ จากนิตยสารชีวจิตเพื่อชวนให้เพื่อนๆ ทุกคนได้กลับมาทบทวนให้เพื่อเสริมสร้างความเข้าใจและความสัมพันธ์ระหว่างคนในครอบครัวและเพื่อนฝูง เป็นการเพิ่มความสุขเพื่อสุขภาพจิตที่ดีนั่นเองแหละครับ ไปดูกันว่าต้องทำไงกันบ้าง?
- มองหน้าผู้พูดด้วยความเมตตา
- ตั้งใจ แต่ก็ผ่อนคลาย
- เปิดใจให้กว้าง
- ฟังและคิดตามว่าผู้พูดต้องการสื่อสารอะไร
- อย่าเพิ่งขัดเรื่องราวด้วยทางออกของเรา
- รอจนกว่าผู้พูดจะถาม
- ย้อนถามคำถามนั้นเพื่อย้ำความเข้าใจของเรา
- พยายามรู้สึกว่าผู้พูดรู้สึกอย่างไร
- แสดงความคิดเห็นต่อเรื่องราวที่ฟังมาจนจบ
- ตั้งใจฟังสิ่งที่ผู้พูดไม่ได้พูดออกมา
ลองคิดถึงใจเราสิว่า หากมีผู้ฟังเรื่องราวอย่างเข้าใจ ย่อมทำให้รู้สึกมั่นใจและมีแรงบันดาลใจในการทำสิ่งต่างๆ ต่อไป!!!
