คนเราต้องมีช่วงที่อยู่คนเดียวบ้าง เพื่อทบทวนเรื่องราวต่างๆ รวมทั้งได้ให้เวลาตัวเองได้ทำสิ่งต่างๆ โดยไม่ต้องมีคนอยู่รอบข้าง ฟังดูเหมือนเหงาๆ นะครับ แต่เป็นสิ่งที่จำเป็นเลยทีเดียว แบบนี้จะทำให้เราเข้าใจและรู้เท่าทันอารมณ์ของตัวเองได้ง่ายขึ้น แต่คำถามของหลายๆ คนคือ เราจะรู้ได้อย่างไรว่า… เมื่อไหร่ที่เราต้องอยู่คนเดียวแล้วล่ะ?
1.ไม่มีอะไรสนุก หรือน่าสนใจเลย
หนึ่งในตัวชี้วัดแรกสุดที่เพื่อนๆ รู้สึกได้เลย คือเมื่อจู่ๆ สิ่งที่อยู่รอบตัว หรือเคยทำมาตลอดก็ไม่มีความท้าทาย ไม่รู้สึกสนุกเหมือนอย่างที่เคยเป็นมา ไม่อยากทำงาน เบื่อ ผัดวันประกันพรุ่งกับโปรเจ็คต่างๆ ที่มีในหัว ขาดความคิดสร้างสรรค์ไปดื้อๆ
2.อยากกินทุกอย่าง
บางคนอาจค้นพบว่าตัวเองกินเก่งขึ้น โดยเฉพาะพวกขนมขบเคี้ยวต่างๆ นั่นอาจเป็นสัญญาณเตือนถึงความเครียดสะสมไม่รู้ตัว เป็นการเตือนว่าเพื่อนๆ ต้องพักผ่อนจากเรื่องราวต่างๆ
3.สับสนแม้แต่เรื่องเล็กๆ
เมื่อก่อนเคยเป็นคนที่ตัดสินใจอะไรได้อย่างดี แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นคนที่สับสนง่ายๆ แม้แต่เรื่องเล็กน้อย ทำให้ต้องพึ่งพาคนอื่นอยู่เสมอๆ แบบนี้ไม่ดีแน่เลยครับ
4.เบี้ยวนัด
ถ้าเมื่อก่อนเพื่อนๆ เคยเป็นคนที่มีนัดมักจะไปตามนัดเสมอ แต่ช่วงนี้กลับกลายว่า ไม่อยากไป ไม่อยากรวมกลุ่ม หรือต้องทำงานเป็นกลุ่ม ถ้าปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้ไปนานๆ อาจส่งผลกระทบที่รุนแรงในเรื่องของหน้าที่การงานได้ ควรหาเวลาให้ตัวเองเพื่อผ่อนคลายและกลับมาแฮงก์เอาท์อีกครั้งก็ได้ครับ
ทั้งหมดนี้คือ สัญญาณเตือนที่บอกว่า เพื่อนๆ อาจต้องเริ่มหันมาให้เวลาตัวเอง อยู่กับตัวเองให้มากขึ้น พยายามโฟกัสกับความต้องการของตัวเอง ทบทวน หางานอดิเรกที่ชอบแล้วเรียนรู้จากช่วงเวลาเหล่านั้นเพื่อกลับมาเจิดจ้าอีกครั้งนะครับ 🙂
